Dezyderata...

 Dezyderata jest wyjątkowym poematem zawierającym przesłanie na temat  dobrego i szczęśliwego życia. Tytuł pochodzi od łacińskiego słowa desideratum - pragnienie, w liczbie mnogiej desiderata – to, co pożądane, upragnione, wymagane,potrzebne.  

Autorem  jest Max Ehrmann ( 1872-1945 ) pisarz i poeta . Dezyderata jest jego najbardziej znanym dziełem, poemat powstał jako oryginalny prezent świąteczny dla przyjaciół a  opublikowany został  w 1927 r. 

Całość jest ponadczasowa, dobre życie jest zawsze w cenie a wskazówki i spostrzeżenia w nim zawarte ciągle aktualne, jego prostota i pozytywne przesłanie sprawiło iż poemat ten stał się  inspiracją dla ludzi poszukujących swej drogi a także  dla artystów, na jego podstawie powstało kilka piosenek. Fragmenty  tekstu towarzyszą mi już od wielu lat lecz dopiero teraz poznałam jego historię i zapoznałam się z pełnym utworem,  czym prędzej dzielę się nim z Wami ku pokrzepieniu serc :

Dezyderata

Krocz spokojnie wśród zgiełku i pośpiechu, pamiętaj jaki spokój może być w ciszy.

Tak dalece jak to możliwe, nie wyrzekając się siebie, bądź w dobrych stosunkach z innymi ludźmi.

Prawdę swą głoś spokojnie i jasno, słuchając też tego, co mówią inni: nawet głupcy i ignoranci, oni też mają swą opowieść.

Jeżeli porównujesz się z innymi możesz stać się próżny lub zgorzkniały, albowiem zawsze będą lepsi i gorsi od ciebie.

Ciesz się zarówno swymi osiągnięciami jak i planami. Wykonuj z sercem swą pracę, jakkolwiek by była skromna. Jest ona trwałą wartością w zmiennych kolejach losu.

Zachowaj ostrożność w swych przedsięwzięciach - świat bowiem pełen jest oszustwa. Lecz niech ci to nie przesłania prawdziwej cnoty; wielu ludzi dąży do wzniosłych ideałów i wszędzie życie jest pełne heroizmu.

Bądź sobą, a zwłaszcza nie zwalczaj uczuć; nie bądź cyniczny wobec miłości, albowiem w obliczu wszelkiej oschłości i rozczarowań jest ona wieczna jak trawa.

Przyjmuj pogodnie to, co lata niosą, bez goryczy wyrzekając się przymiotów młodości. Rozwijaj siłę ducha, by w nagłym nieszczęściu mogła być tarczą dla ciebie. Lecz nie dręcz się tworami wyobraźni. Wiele obaw rodzi się ze znużenia i samotności.

Obok zdrowej dyscypliny bądź łagodny dla siebie. Jesteś dzieckiem wszechświata: nie mniej niż gwiazdy i drzewa masz prawo być tutaj i czy to jest dla ciebie jasne czy nie, nie wątp, że wszechświat jest taki jaki być powinien.

Tak więc bądź w pokoju z Bogiem, cokolwiek myślisz o Jego istnieniu i czymkolwiek się zajmujesz i jakiekolwiek są twe pragnienia; w zgiełku ulicznym, zamęcie życia, zachowaj pokój ze swą duszą.

Z całym swym zakłamaniem, znojem i rozwianymi marzeniami ciągle jeszcze ten świat jest piękny...

Bądź uważny, staraj się być szczęśliwy.