“Król poszedł do swego ogrodu i zastał tam więdnące i umierające drzewa,
krzewy i kwiaty. Dąb powiedział mu, że umiera, gdyż nie może być tak
wysoki jak sosna.
Gdy zwrócił się do sosny, dowiedział się, że więdnie
ona, gdyż nie może znieść, że nie ma takich winogron jak winorośl. A
winorośl umiera, ponieważ nie może kwitnąć jak róża.
W końcu znalazł
jedną roślinę kwitnącą i świeżą jak zawsze - był to bratek.
Na swoje
pytanie król otrzymał taką odpowiedź:
- Uznałem, że gdy posadziłeś mnie,
chciałeś, żebym to ja wyrósł. Gdybyś chciał dąb, winorośl czy różę,
posadziłbyś je.
A więc pomyślałem:
jeśli mogę być tym, czym
jestem, spróbuję być tym najlepiej jak potrafię. Nie mogę być nikim
innym, tylko tym, czym jestem.
Piękna i mądra przypowieść, nie jetem dębem, nie jestem różą, jestem sobą :)
OdpowiedzUsuńOtóż to i to siebie warto poznawać i odkrywać... :)
UsuńJak zwykle przytoczyłaś mądrą przypowieść, szkoda że niewielu bierze sobie do serca takie postrzeganie, tyle że łatwiej powiedzieć niż zrobić, zwłaszcza że nasze życie nie toczy się na papierze.
OdpowiedzUsuńMiłego dnia życzę :-)
Najważniejsze aby uświadomić sobie ich przekaz i ...spojrzeć na siebie uważniej ...:) Podobno świadomość jest najważniejsza...
UsuńDziekuję - również życzę słonecznego dzionka :)
cudne! Muszę skopiować, powiększyć, wydrukować i codziennie czytać...
OdpowiedzUsuń:*
A pod spodem dopisać : "Nikt jeszcze nie był taki jak ja, i nikt po mnie taki już nie będzie. Jestem jedyna w swoim rodzaju, nieporównywalna z nikim...":):):)
UsuńKażdy z nas ma jakąś rolę do spełnienia będąc tym kim jest...i nikim innym...:-) Być może w kolejnym życiu inną rolę jako inne stworzenie..ale w tym mamy własną w postaci jakiej jesteśmy tu i teraz..:-) Kisses:*
OdpowiedzUsuńZycie tu i teraz...dokładnie tak - teraz czujemy, teraz jesteśmy , teraz mamy szansę być szczęśliwi. Posłużę się cytatem Osho : " Jesteś tutaj, ponieważ egzystencja potrzebuje cię taką, jaką jesteś. Gdyby było inaczej, ktoś inny byłby na twoim miejscu. Egzystencja nie pomogłaby ci przyjść na świat, nie stworzyłaby ciebie. Jesteś dopełnieniem czegoś bardzo podstawowego, bardzo istotnego – właśnie taka, jaka jesteś."
UsuńAkceptacja siebie to klucz do harmonijnego życia :)
Pozdrowionka :)
I słusznie! Przecież nie można być "wszystkim"
OdpowiedzUsuńBądźmy wiec sobą :)
ściskam :*
Dokładnie - ważne aby być sobą, tą autentyczną i niezakamuflowaną istotą - tylko wtedy osiągniemy radość i harmonię ...i zamiast marnieć ,rozkwitniemy w pełnej krasie :)
Usuń:) przesyłam uśmiech :)
Dobre :-) Szukajmy w sobie naszych skarbów, nie starajmy się być tacy jak inni, jednym słowem - skończyć z porównywaniem się, z tego nic dobrego wyniknąć nie może.
OdpowiedzUsuńWłaśnie ..często już od dziecka wymaga się od nas "udawania" ...porównuje się do innych ...i tak już idzie dalej...aż sami się w tym zatracamy ...czujemy się z tego powodu nieszczęśliwi ....a takie przypowieści pomagają się przebudzić...
UsuńA sobą być to największa sztuka :))
OdpowiedzUsuńI kto by pomyślał ? że wbrew pozorom to wcale nie jest takie proste :) świat przypomina jedną wielką groteskową maskaradę :)
Usuń